Op een dag verscheen er een kleine opening in een cocon. Een man zat uren te kijken,
hoe de vlinder zijn lijf door de kleine opening probeerde te wurmen.
Op een gegeven moment leek het, of de vlinder geen vooruitgang meer boekte.
Het leek, of hij niet verder kon dan tot waar hij gekomen was.
De man besloot de vlinder te helpen. Hij pakte een schaar en opende de cocon.
De vlinder kwam er nu een stuk gemakkelijker uit. Maar de vlinder had een verweerd lijf.
Hij was klein met verschrompelde vleugels.
De man bleef kijken, want hij verwachtte, dat de vleugels zich zouden openen
en groter en steviger zouden worden, zodat ze het lijf konden dragen.
Er gebeurde niets!
Integendeel: de vlinder leefde zijn leven al strompelend.
Hij kon zich slecht bewegen met zijn verweerde en verschrompelde vleugels.
Hij heeft nooit kunnen vliegen.
De man was vol liefde en goede bedoelingen, maar begreep niet,
dat de kleine opening in de cocon en de worsteling van de vlinder om eruit te komen,
de natuurlijke weg was om vocht vanuit het lijf in de vleugels te persen,
zodat hij gereed zou zijn om te vliegen, zodra hij de cocon had verlaten.
Soms zijn worstelingen precies dat wat we nodig hebben in het leven.
Door ons leven te leven met obstakels, kunnen we groeien en ons ontwikkelen tot een krachtig en authentiek mens.